Informatie over HBCD
Isolatiematerialen van polystyreen (piepschuim) met meer dan 1000 ppm HBCD worden sinds 30.9.2016 als gevaarlijk afval beschouwd in Duitsland volgens POP Ordinance en Waste Index Ordinance, AVV
Wat zijn HBCD
HBCD of HBCDD ( Hexabromocyclododecan,C12H18Br6) Vlamvertragend, dat werd gebruikt in textiel en gestoffeerde meubels voornamelijk in thermische isolatiematerialen zoals geëxtrudeerd (XPS) of geëxpandeerd poylstyreen harde schuimen (EPS).
Milieuschadelijkheid van HBCD
HBCD is schadelijk voor het milieu omdat het tegelijkertijd duurzaam (persistent) is, zich ophoopt in organismen (bioaccumulerend) en reproductieve eigenschappen heeft (toxisch). Het is een van de persistente organische verontreinigende stoffen(POP's).
Vanwege deze kenmerken heeft de EU HBCD al in 2008 aan de lijst van bijzonder zorgwekkende stoffen toegevoegd. De EU Chemicaliënverordening REACH vereist een vergunningsplicht voor deze stoffen. In 2013 werd de stof ook wereldwijd geclassificeerd als een duurzame organische verontreinigende stof (POP) in het kader van het Verdrag van Stockholm. Sinds november 2014 wordt een wereldwijd verbod op productie en gebruik toegepast.
Afvalclassificatie van HBCD
Volgens POP-Verordening (EG) nr. 850/2004) Artikel 7, lid 2, moet afval dat persistente organische verontreinigende stoffen („POP's”) bevat, zodanig worden teruggewonnen of verwijderd dat de daarin aanwezige persistente organische verontreinigende stoffen worden vernietigd of onomkeerbaar worden vernietigd geconverteerd”.
Isolatiematerialen worden als „POP-bevattend” beschouwd indien hun POP-gehalte hoger is dan of gelijk is aan een bepaalde grenswaardeconcentratie in debijlage IV bij de POP-verordening of de Duitse verordening inzake het Europees afvalregister (Waste Register Ordinance - AVV). De grenswaarde van 1000 mg/kg voor HBCD is op 30 september 2016 juridisch van kracht geworden.
Gevolgen
Oude polystyreen isolatiematerialen vertonen meestal een gehalte tussen 0,7% en 1,5% HBCD, dus aanzienlijk boven de grenswaarde van 1000 ppm (0,1%).
Vanaf 30 september 2016 worden zij als gevaarlijk beschouwd en zijn zij onderworpen aan bewijs en mogen zij alleen worden behandeld in afvalverbrandingsinstallaties waarvoor een vergunning is verleend.
Volgens de verordening betreffende de afvalstoffenlijst zal HBCD-bevattend isolatiemateriaal daarom vanaf 30 september 2016 worden ingedeeld onder het afvalcodenummer „17 06 03* other isolatiemateriaal bestaande uit of bevattende gevaarlijke stoffen”.
Testen van isolatiematerialen op HBCD
Het Federaal Milieuagentschap beschrijft op zijn pagina's (4) een snelle test op basis van de röntgenfluorescentieanalyse ontwikkeld door het Fraunhofer Institut IVV en BASF SE.
Bij deze test wordt HBCD uit het isolatiemateriaal geëxtraheerd met behulp van een organisch oplosmiddel en wordt de inhoud ervan in het oplossing/isolatiemateriaal met hoge precisie bepaald met een handheld XRF.
